Reeds in mijn jonge jaren werd ik gediagnosticeerd met een depressie. Ik was destijds ongeveer twaalf jaar oud. Hierdoor was het moeilijk om hetzelfde pad als mijn leeftijdgenoten te bewandelen. School was altijd heel veeleisend, het leren was niet makkelijk en het maken van vrienden en sociale contacten kwam niet van nature. Dit was te wijten aan mijn sociale angst. Vanaf mijn dertiende heb ik ongeveer acht jaar lang veel verschillende behandelingen gevolgd. Ik ben al naar verschillende instellingen geweest voor het volgen van Cognitieve Gedragstherapie (CGT), ik ben twee keer opgenomen geweest en kreeg daar medicatie en groepstherapie. Ook heb ik EMDR-therapie gekregen.

Na verschillende therapievormen te hebben geprobeerd zonder enig resultaat begon ik sceptische aan de rTMS behandeling. De eerste sessie zorgde voor een beetje duizeligheid en wat hoofdpijn, maar na het aanpassen van de intensiteit tijdens de volgende sessie heb ik dit niet meer gehad. De volgende vier of vijf sessies was ik nog steeds vrij sceptisch over de vraag of rTMS echt iets aan het doen was. Na de tiende sessie echter, begon ik verschillen op te merken; Ik viel sneller in slaap sneller, het opstaan was een stuk eenvoudiger geworden en de gebruikelijke mist- en sufheid was langzaam aan het verdwijnen. Ik kon me concentreren op de dingen die ik graag zou willen doen in de loop van de dag. Ik herwon mijn interesse in zaken en hobby’s waaraan ik lang geen tijd aan had besteed. Ik ging sinds lange tijd weer uit en voelde mijzelf wat opklaren. Ik herinner me rond sessie elf of twaalf dat ik op een moment in een overvolle metro stond en waar ik mijzelf letterlijk afvroeg waar de altijd aanwezige angst gebleven was en wanneer het opnieuw zou toeslaan. Dit gebeurde echter niet meer. Op dit punt besefte ik dat ik de juiste beslissing had genomen.

Na ruim twintig sessies voel ik me beter dan ooit. Natuurlijk zijn er nog steeds dagen dat ik zo nu en dan mezelf een beetje down voel, maar deze dagen toestaan en accepteren dat ze normaal zijn helpt mij om uit die sleur van een of twee dagen te komen.